Homepagina > Other langages / Otros idiomas / Altri idiomi / Andere Sprachen... > In het Nederlands > Solidariteit is een wapen: Laten we tegen de vijand richten (...)

Solidariteit is een wapen: Laten we tegen de vijand richten !

donderdag 17 juli 2008

Alle versies van dit artikel: [français] [Nederlands]

Een publieke opinie die gefabriceerd wordt door de media, weerspiegeling van
een maatschappij conform aan de noden van een markt in crisis. Een massa die
ongevoelig staat tegenover de binnenlandse oorlog, een oorlog waar ze
jammerlijk aan gewend is geraakt. Ze komt er zelfs toe om te applaudiseren
voor de ontwikkeling van militaire strategieën op het binnenlandse front.

Van de stortplaatsen in Napels tot de straten van verschillende Italiaanse
steden, van de verduistering van fondsen in Aquila over de kampen voor
immigranten zonder verblijfsvergunning tot het politiedispositief “ter
bescherming van de internationale toppen†: het zijn situaties van permanente
urgentie die gecontroleerd worden door een leger dat “ingezet wordt voor
missies van openbare ordehandhaving†, het gaat duidelijk om proefbanken in
een maatschappij die zich in allerijl rept naar alsmaar meer totalitaire
situaties.

Niets verbazends dus dat diegenen die met de wapens in de hand deze droevige
werkelijkheid verdedigen alsmaar vaker en intenser diegenen onderdrukken die
weigeren zich te onderwerpen, diegenen die rebelleren, diegenen die in
opstand komen.

Op 10 juni werden zes mensen aangehouden in Sardinië, Rome en Genua. De
DIGOS [Italiaanse politieke politie] verdenkt hen ervan “iets groots te
willen doen†tegen de G8. Allen worden beschuldigd van wapendracht,
criminele vereniging met terroristische doeleinden, gewapende bende en dit,
als bij toeval, twee dagen voor het verdict tegen de communisten die op 12
februari 2007 aangehouden werden, net voor een grote betoging tegen de
Amerikaanse militaire basis Dal Molin.

Op vrijdag 3 juli werden ‘s morgensvroeg 40 woningen van anarchisten
doorzocht door de carabinieri van de ROS [militaire inlichtingdienst],
vooral in Abbruzo en Lazio. Allen worden beschuldigd van subversieve
vereniging. Sergio en Alessandro, twee kameraden uit Perugia, werden
gevangen gezet voor een poging tot sabotage van een hogesnelheidstreinlijn.

Op maandag 6 juli arresteerde de Digos bij het ochtendgloren 21 studenten
die actief betrokken zijn bij studentenmobilisaties over heel Italië. Ze
worden ervan beschuldigd deelgenomen te hebben aan de rellen tijdens de G8
aan de Universiteit van Turijn en die georganiseerd te hebben.

Op vrijdag 10 juli werd een straat in Bologna geblokkeerd met brandende
banden. In diezelfde straat werden twee banken kapotgeslagen, verf gesmeten
en een onvolledige tag achtergelaten: “Blokkeren wanneer ze het het minst
verwachten.†Een beetje verder werden twee anarchistische kameraden, Roberto
en Mattia, gearresteerd door de flikken, naar het commissariaat gebracht en
vervolgens naar de gevangenis van la Dozza overgeplaatst. Toen begon de
“jacht op de anarchist†: of ze nu met een ijsje rondlopen in de stad of hun
hond uitlaten om die te laten pissen, allen worden ze meegenomen naar het
commissariaat en urenlang vastgehouden.

Deze aanvallen van de macht zijn slechts het laatste bedrijf van een erg
zwaarwegend repressief klimaat: eind mei werd in Bologna een anarchistische
kameraad veroordeeld tot 6 maanden gevangenis omdat hij op een zoveelste
politiecontrole gereageerd had, andere kameraden werden onder onderzoek
geplaatst voor vernielingen in groep met verzwarende omstandigheden, voor
het plakken van affiches (dit zijn maar enkele voorbeelden). Zonder dan nog
te praten over het repressieve klimaat in Ferrara [een stad niet ver van
Bologna] waar opsluitingen, arrestaties, huiszoekingen en intimidaties niet
meer te tellen zijn: op donderdag 9 juli bijvoorbeeld werden 6 kameraden van
deze stad urenlang vastgehouden in het commissariaat nadat er tags waren
verschenen tegen de G8.

Het is van fundamenteel belang al deze arrestaties in een meer algemene
context van sociale sterilisatie te plaatsen om het belang te begrijpen niet
alleen de kameraden te verdedigen, maar tegelijkertijd ook de praktijken
waarvoor ze zijn aangehouden: terugdeinzen betekent het terrein effenen voor
de opmars van de vijand; de solidariteit diversifiëren en uitbreiden is de
beste manier om de strijden opnieuw op de sporen te krijgen.

Het is niet voor niets dat deze arrestaties gebeuren tijdens de G8 in
Aquila: diegenen die ons regeren sturen ons een evidente dreigbrief:
“Opgelet voor de oneenigheid die de barrière van de bijval durft breken†en
– voegen ze eraan toe met een cynisch realisme – “ u mag protesteren, maar
binnen de lijnen van de gevestigde orde.†Het is duidelijk wat hen bang
maakt.

Aan de zijde van diegenen die, gevallen uit een loden hemel, ervoor kiezen
om de storm te ontketenen.
Vrijheid voor allen, vrijheid hier en nu!

Anarchisten uit Bologna

[vertaald vanop www.informa-azione.info, 13 juli 2009]