Χιλιανές φυλακές: Η Πατάλια Κογιάδο αγκαλιάζει το κάλεσμα Î±Î»Î»Î·Î»ÎµÎ³Î³Ï Î·Ï‚ στους αιχμαλώτους του ÎºÎ¿Î¹Î½Ï‰Î½Î¹ÎºÎ¿Ï Ï€Î¿Î»Î­Î¼Î¿Ï…

Φίλες/φίλοι, ÏƒÏ…Î½Ï„Ï ÏŒÏ†Î¹ÏƒÏƒÎµÏ‚/ÏƒÏ Î½Ï„Ï Î¿Ï†Î¿Î¹, οικογένεια και συγγενικότητες:

Μέσα από Î¼ÎµÏ Î¹ÎºÎ­Ï‚ κουβέντες που Î¼Ï€ÏŒÏ ÎµÏƒÎ± ν’ ανταλλάξω με κάποια άτομα (γιατί Î¼Î­Ï‡Ï Î¹ στιγμής είμαι απομονωμένη και δεν Î³Î½Ï‰Ï Î¯Î¶Ï‰ σχεδόν τίποτα απ’ όσα συμβαίνουν) έμαθα για τη βδομάδα αγκιτάτσιας που Ï€Ï Î±Î³Î¼Î±Ï„Î¿Ï€Î¿Î¹ÎµÎ¯Ï„Î±Î¹ από τις 10 ως τις 20 Î‘Ï€Ï Î¯Î»Î· σε Î±Î»Î»Î·Î»ÎµÎ³Î³Ï Î· στις/ους Î±Î½Ï„ÎµÎ¾Î¿Ï…ÏƒÎ¹Î¬ÏƒÏ„Ï Î¹ÎµÏ‚/αστές ÎºÏ Î±Ï„Î¿Ï Î¼ÎµÎ½ÎµÏ‚/ους, και πάνω απ’ όλα σε εκείνες/ους με Î¼Î±ÎºÏ Î¿Ï‡Ï ÏŒÎ½Î¹ÎµÏ‚ καταδίκες. Σ’ αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα σε αυτό το Î³Ï Î±Ï€Ï„ÏŒ ν’ αποτυπώσω ένα βεληνεκές της Î±Î»Î»Î·Î»ÎµÎ³Î³Ï Î·Ï‚, κι εν Ï€Ï Î¿ÎºÎµÎ¹Î¼Î­Î½Ï‰ της Î±Î»Î»Î·Î»ÎµÎ³Î³Ï Î·Ï‚ στα αιχμάλωτα ÏƒÏ…Î½Ï„Ï ÏŒÏ†Î¹Î±.

Εδώ και ÎºÎ±Î¹Ï ÏŒ σκεφτόμουν –και Ï„ÏŽÏ Î±, με την ÎµÎ¼Ï€ÎµÎ¹Ï Î¯Î±-βίωμα που ζω, μου γίνεται ακόμα πιο Î¾ÎµÎºÎ¬Î¸Î±Ï Î¿â€“ πως όταν ένα ÏƒÏ…Î½Ï„Ï ÏŒÏ†Î¹ μπαίνει στη φυλακή κι αιχμαλωτίζεται έχει για Ï€Ï ÏŽÏ„Î¿ ÏƒÏ„Î®Ï Î¹Î³Î¼Î± τον ίδιο του τον εαυτό, τις πεποιθήσεις, σκέψεις, ιδέες του, τα συναισθήματά του, και την αγάπη για τον ίδιο του τον εαυτό, την ατομικότητά του, κάτι το θεμελιώδες όταν Î­Ï Ï‡ÎµÏ„Î±Î¹ η ÏŽÏ Î± ν’ αντιμετωπίσει ένα Î¼Î­Ï Î¿Ï‚ τόσο άσχημο και Ï€Î±Ï Î±ÎºÎ¼Î¹Î±ÎºÏŒ σαν τη φυλακή, μιας και είμαστε εμείς οι ίδιοι η πηγή της Î´Ï Î½Î±Î¼Î®Ï‚ μας.

Συμβαίνει όμως ξαφνικά τ’ αυτιά και τα μάτια μας να ÏƒÏ…Î½Î±Î½Ï„Î¹Î¿Ï Î½Ï„Î±Î¹ με Ï‡ÎµÎ¹Ï Î¿Î½Î¿Î¼Î¯ÎµÏ‚, Ï€Ï Ï‰Ï„Î¿Î²Î¿Ï…Î»Î¯ÎµÏ‚, Î´Ï Î¬ÏƒÎµÎ¹Ï‚ που γίνονται για μας, κι εκείνη τη στιγμή νιώθουμε λες και Ï€Ï ÏŒÎºÎµÎ¹Ï„Î±Î¹ για μια αγκαλιά, όπου το στήθος φουσκώνει και σκάει το Î±Î½Î±Ï€ÏŒÎ´Ï Î±ÏƒÏ„Î¿ χαμόγελο, κι είναι τότε που Ï…Ï€ÎµÏ Î²Î±Î¯Î½Î¿Î½Ï„Î±Î¹ τα τείχη της φυλακής κι όλη αυτή η ατομικότητα της/ου ÎºÏ Î±Ï„Î¿Ï Î¼ÎµÎ½Î·Ï‚/ου, κι έτσι γεμίζει κανείς με Ï€ÎµÏ Î¹ÏƒÏƒÏŒÏ„ÎµÏ Î· Î´Ï Î½Î±Î¼Î· και ÏƒÎ¹Î³Î¿Ï…Ï Î¹Î¬. Αντιλαμβάνομαι αυτή τη στιγμή ως μια συνενοχή γιατί Î¾Î­Ï Î¿Ï…Î¼Îµ πως συνεχίζουμε ν’ αγωνιζόμαστε.

Συντάσσομαι με το κάλεσμα που Ï€Ï Î±Î³Î¼Î±Ï„Î¿Ï€Î¿Î¹ÎµÎ¯Ï„Î±Î¹ και καλώ σε Î±Î»Î»Î·Î»ÎµÎ³Î³Ï Î· στις/ους ÎºÏ Î±Ï„Î¿Ï Î¼ÎµÎ½ÎµÏ‚/ους σε όλα τα εδάφη που Î²Ï Î¯ÏƒÎºÎ¿Î½Ï„Î±Î¹ σε αγώνα και Ï„Î¿Ï€Î¿Î¸ÎµÏ„Î¿Ï Î½Ï„Î±Î¹ ενάντια σε κάθε εξουσία. Όλη μου τη ÏƒÏ„Î¿Ï Î³Î® και Î´Ï Î½Î±Î¼Î· για εκείνες/ους που αντιμετωπίζουν Î¼Î±ÎºÏ Î¿Ï‡Ï ÏŒÎ½Î¹ÎµÏ‚ ποινές και που τα Ï‡Ï ÏŒÎ½Î¹Î± δεν ξέκαναν τις ιδέες και τα συναισθήματά τους. Ας μην ξεχνάμε επίσης πως η φυλακή, Ï€Ï Î¿ÏŠÏŒÎ½ Î±Î½Î¸Ï ÏŽÏ€Î¹Î½Î¿, ÎµÏ€Î·Ï ÎµÎ¬Î¶ÎµÎ¹ επί της Ï€Î±Ï Î¿Ï ÏƒÎ·Ï‚ κι άλλα όντα. Ζώα έγκλειστα και βασανιζόμενα για την Î±Î½Î¸Ï ÏŽÏ€Î¹Î½Î· Î±Ï Î­ÏƒÎºÎµÎ¹Î±.

Î§Î±Î¹Ï ÎµÏ„ÏŽ, στέλνοντας όλη μου την αγάπη στις φίλες και στους φίλους μου, στα ÏƒÏ…Î½Ï„Ï ÏŒÏ†Î¹Î± μου, στην οικογένειά μου και στα ÎºÎ¿Ï Î¯Ï„ÏƒÎ¹Î± του Î±Î½Ï„Î¹Ï€Î±Ï„Ï Î¹Î±Ï Ï‡Î¹ÎºÎ¿Ï Î±Î³ÏŽÎ½Î±.

Τάτο (Πατάλια Κογιάδο)
Από την Ï€Ï„Î­Ï Ï…Î³Î± 1, φυλακή του Σαν Μιγκέλ
ÎšÏ…Ï Î¹Î±ÎºÎ® 12 Î‘Ï€Ï Î¯Î»Î·.

_

[Translation : Contrainfo.]